Bij de start van het ontwerpproces was het voor ons als architectenbureau zeer belangrijk dat we ons bewust waren van de omgeving, waarin dit woonhuis kwam te staan. Het huis is namelijk onderdeel van een historisch vormgegeven woondijk, met prachtig uitzicht op de rivier ‘de Merwede’. Een logische keuze was geweest om het huis te ontwerpen naar het evenbeeld van de rest van de straat.
Echter, heeft architect René Olivier ervoor gekozen om hier een geheel eigen draai aan te geven. Het woonhuis voldoet aan alle welstandseisen op het gebied van esthetische vormgeving (denk aan metselwerk en dakpannen), maar oogt haast industrieel. Er is gekozen voor zeer donkere bakstenen, gevoegd in strak metselwerk, strakke dakpannen en een dakgoot die wegvalt in het dak zelf.
Op deze manier zorgt René ervoor dat het huis harmonieert met de rest van de straat, maar zo ook afzet. Hierdoor wordt een speelsheid gecreëerd, die als zeer prettig wordt ervaren.
Het huis is opgebouwd als een schuurwoning, dit betekent dat het gehele huis bestaat uit een openruimte. Precies zoals je zult herkennen van een schuur. In deze openruimte zijn verscheidene zwevende volumes gecreëerd die zich afzetten tegen de omgeving. Wederom brengt dit een spannende speelsheid voort. De volumes zijn afgesloten, maar wel aan elkaar verbonden. Deze verbinding tussen de volumes is geïnspireerd op het gevoel van oneindigheid die de kunstwerken van Escher kenmerkt.
Vanuit de verschillende volumes is er altijd een gerichtheid naar buiten en dit betekent bij een dijkwoning, gerichtheid naar de rivier.
Het gehele ontwerp in tot stand gekomen door intensieve gesprekken te voeren met de opdrachtgever, met als meest belangrijke vraag: ‘hoe wil je wonen?’ Doormiddel van vraagtechnieken probeert René tot de kern van deze vraag te komen. Vervolgens hebben we deze informatie vertaald naar dit specifieke ontwerp.